الکس انگلیسی نویسنده «شنبه شب زنده» فکر می‌کند رسانه‌های اجتماعی هنر کمدی را خراب کرده‌اند.

الکس انگلیش باید در تعطیلات تابستانی باشد که بعدازظهر پنجشنبه با او تماس بگیرم، اما در عوض او تازه از دو ست استندآپ در شهر نیویورک می‌آید و در آخرین لحظه چمدان‌هایش را برای پرواز با چشم قرمز به لندن می‌سازد. جایی که او آخر هفته در کلوپ کمدی فوق سری روی صحنه خواهد رفت. زمانی که شما یک کمدین فعال هستید، کار هرگز تمام نمی شود.

از زمان پیوستن به SNL اتاق نویسندگان در سال 2021 (فصل 47)، انگلیسی مهارت عجیبی را برای نوع طنزی که در تمام مکان‌های مناسب به شما برخورد می‌کند نشان داده است (با توجه به اینکه او قبلاً هیچ تجربه طراحی قبلی نداشته است بسیار تأثیرگذارتر است. SNL). در دوره کوتاه اما قابل توجه خود، او با «بیمارستان دختر داغ»، «زندان خوب» و بلافاصله نماد «لیزا از تمکولا»، که به من می‌گوید در طول یک تعطیلات الهام گرفته شده است، به مخاطبان برکت داده است. سفر به دیترویت، زادگاهش.

انگلیسی می گوید منبع شوخ طبعی او نه در رسانه های اجتماعی بلکه در تجربیات آنالوگ یافت می شود. من با مردم، با خانواده ام صحبت می کنم. من کاغذ را خواندم. او می‌گوید: من کتاب‌های زیادی هم می‌خوانم. من عاشق تماشای مردم هستم. من یک پیرمرد هستم

انگلیسی متعلق به نسل بعدی کمدین‌های هیجان‌انگیز و هیجان‌انگیز عجیب و غریب است که شامل طنز پردازان جان ارلی، بوون یانگ، سم جی و جوئل کیم بوستر می‌شود. چیزی که آنها برای رسیدن به آن تلاش می کنند یک لحظه ویروسی نیست که انگلیسی می گوید کمیک های جدید زیادی تشنه آن هستند، بلکه درک مشترکی از پوچ های زندگی است. در واقع، انگلیسی قاطعانه معتقد است که رسانه های اجتماعی نه تنها هنر کمدی، بلکه رابطه ما را نیز با آن خراب کرده اند. بنابراین از او خواستم توضیح دهد که چگونه به اینجا رسیدیم و چگونه ممکن است برگردیم.

جیسون پرهام: چه چیزی شما را در مورد وضعیت کمدی در حال حاضر می ترساند؟

الکس انگلیسی: من اخیراً در پرواز بودم. یکی دیگر از مسافران در حال تماشای یک کلیپ با تلفن خود بود و من می‌گفتم: «اوه، من آن شخص را می‌شناسم.» در عرض هفت ثانیه از ویدیو، او فقط از آن خارج شد. من مطمئن هستم که آن زمان کمیک بود که آن را تنظیم می کرد یا با مخاطب صحبت می کرد. که من را ترساند. گفتم: “نمی‌خواهم کسی با من این کار را بکند. من نمی‌خواهم کسی از من دور شود. شما می‌دانید که چیست، همچنین چون همه اکنون این کار را انجام می‌دهند، بسیار اشباع می‌شود. ویدیوهایی که من می بینم منحصر به فرد نیست. این برای افرادی که این کار را انجام می دهند ناراحت کننده نیست. فقط احساس می‌کنم این طوری نیست که باید این کار را انجام دهم.

این عادلانه است

روزهایی که می‌توانستید بروید و در یک باشگاه اجرا کنید، گذشته است، یکی از این صنعت آن را می‌بیند و می‌خواهند شما را روی سکوی قرار دهند تا کارتان را ارتقا دهید. در عوض، اکنون کار این است که آیا شما 500000 دنبال کننده دارید که از مطالبی که در اینترنت منتشر می کنید یا با مخاطبان صحبت می کنید؟ وقتی صحبت از کار شلوغ می شود، من کسی هستم که سر کار آمده ام. تماشاگران سر کار نیامدند. آمدند بخندند. من این وسواس با آن را درک نمی کنم. وقتی روی صحنه هستم، چندان به تماشاگر اهمیت نمی‌دهم. مثلاً “آیا همه با هم قرار ملاقات دارید؟” چه کسی اهمیت می دهد؟ هیچ داستان منحصر به فردی برای آن وجود ندارد. و برای آن هزینه ای پرداخت نکردند.

تقصیر کیه؟

متوجه شدم، مخصوصاً بعد از همه‌گیری، اینستاگرام و تیک تاک همه آن‌ها در مورد کمدی واقعاً مخاطبان زیادی را خراب کرده است. این تلقی مخاطبان را از آنچه کمدی، به‌ویژه استندآپ کمدی، در واقع چیست، تغییر داده است. من چند ماه پیش نمایشی اجرا کردم که خوب پیش رفت. این زن بعد از نمایش به سراغ من می آید. اون جلو نشسته بود او گفت: “اوه خدای من، فکر کردم امشب با ما صحبت می کنی.” فکر می‌کردم ما را مسخره می‌کنی.» گفتم، «آیا فکر می‌کنی استندآپ الان همین است؟» حالا به خاطر چیزی که به صورت آنلاین مصرف می‌کنند، انتظاری از سوی مخاطبان وجود دارد.